Dlaczego napięcie kV jest pisane małymi literami, a V wielkimi literami? Czy znasz powód?

Dlaczego napięcie kV jest pisane małymi literami, a V wielkimi literami? Czy znasz powód?

Jednostka miary w normach międzynarodowych jest zazwyczaj pisana małymi literami. Tylko w przypadku jednostek nazwanych z nazwy, jak Volt V, Amper A, Kelvin K, Watt W itp., aby okazać szacunek poprzednikom naukowców, stosuje się wielkie litery, natomiast inne jednostki nienazwane ludzkimi imionami są zazwyczaj małymi literami. To wyjaśnia, dlaczego V jest wielkie.

Po drugie, w przypadku kwantyfikatorów początkowy rząd wielkości jest zwykle pisany małymi literami. Jeśli używana jest ta sama litera, wielkość liter często pozwala na rozróżnienie różnych rzędów wielkości, np. m Ω, M Ω, gdzie małe m oznacza 1 × 10-3; A duże M oznacza 1 × 106. Zatem k tutaj oznacza 1 × 103. Powinno być pisane małymi literami. (Być może mała litera k jest nadal używana do odróżnienia go od K (Kelvina).) Podsumowując, można stwierdzić, że kV powinno być małą literą k i wielką literą V.

W przypadku tego pytania, jeśli masz wszystkie wielkie litery, ludzie mogą to zrozumieć, głównie z perspektywy akademickiej, jak ich używać w normach krajowych, musimy pisać zgodnie ze standardami.

Starszy specjalista ds. energetyki 

                                           Wolta W

Alessandro Volta, słynny włoski fizyk, zasłynął z wynalezienia „stosu Volty” w 1800 roku. 5 marca 1827 roku Volta zmarł w wieku 82 lat. Na jego cześć ludzie nazwali jednostkę siły elektromotorycznej woltem.

                                                   Amper A

Andre Marie Ampere był znanym francuskim fizykiem, chemikiem i matematykiem. Ampere dokonał niezwykłych osiągnięć w badaniu efektów elektromagnetycznych od 1820 do 1827 roku i był znany jako „Newton elektryczności”. Na jego pamiątkę od jego nazwiska nazwano międzynarodową jednostkę prądu.

Standardowy symbol jednostki miary powinien być prawidłowy

Wielkość liter nie może być dowolna. Należy stosować wszystkie legalne jednostki miary, takie jak A, V, W, kV, kW, kVA, kvar, lx, km itp., ze szczególnym uwzględnieniem prawidłowej wielkości liter symboli jednostek. Wszystkie symbole jednostek przekonwertowane z nazw osobistych, takich jak A, V, W, N, Pa i przedrostki powyżej megabajtów, takie jak M i G, powinny być pisane wielką literą; Ponadto wszystkie są pisane małymi literami, np. kV, MW, kvar, km itp. Informacje na temat jednostek miary można znaleźć w rozdziale 16, strony 773-783 „Podręcznika projektowania dystrybucji energii przemysłowej i cywilnej”. W dniu 16 listopada 2018 r. 26. Międzynarodowa Konferencja Metrologii podjęła uchwałę o „rewizji Międzynarodowego Układu Jednostek Miar”, oficjalnie aktualizując cztery definicje podstawowych jednostek, w tym międzynarodową standardową jednostkę masy „kilogram”. Nowy Międzynarodowy Układ Jednostek Miar na nowo definiuje jednostkę masy „kilogram”, jednostkę prądu „amper”, jednostkę temperatury „kelwin” i jednostkę ilości materii „mol” za pomocą stałych fizycznych.

                                                      Kelvina K

Kelvin, pierwotnie nazywany William Thompson, był znanym brytyjskim fizykiem, któremu królowa Anglii przyznała tytuł Lorda Kelvina za osiągnięcia naukowe i wkład w projekt Atlantic Cable Project. Dlatego później przemianowano go na Kelvina i ustanowiono absolutną skalę temperatur, ustawiając temperaturę topnienia wody na 273,7 stopnia Celsjusza; Temperatura wrzenia wynosi 373,7 stopnia. Aby upamiętnić jego wkład, jednostkę temperatury bezwzględnej nazwano Kelvinem (K).

                                                      Watt W

James Watt, brytyjski wynalazca i ważna postać pierwszej rewolucji przemysłowej. Pierwszy praktyczny silnik parowy powstał w 1776 roku. Po szeregu znaczących ulepszeń stał się „uniwersalnym napędem” i znalazł szerokie zastosowanie w przemyśle. Otworzył nową erę wykorzystania ludzkiej energii, wprowadzając ludzkość w „erę pary”. Na pamiątkę tego wielkiego wynalazcy późniejsze pokolenia określiły jednostkę mocy jako „wat” (w skrócie „wat”, symbol W).

Rozszerzenie: Podstawowe pojęcia dotyczące energii elektrycznej

Napięcie

Napięcie, znane również jako różnica potencjałów lub różnica potencjałów, jest wielkością fizyczną mierzącą różnicę energii generowaną przez ładunek jednostkowy w polu elektrostatycznym z powodu różnych poziomów potencjału. Koncepcja ta jest podobna do „ciśnienia wody” powodowanego przez wysoki i niski poziom wody. Napięcie jest przyczyną kierunkowego ruchu ładunków, tworząc prąd. Powodem, dla którego prąd może płynąć w przewodzie, jest również to, że istnieje różnica między wysokim potencjałem a niskim potencjałem w prądzie. Różnica ta nazywana jest różnicą potencjałów, znaną również jako napięcie. Innymi słowy. W obwodzie różnica potencjałów między dowolnymi dwoma punktami nazywana jest napięciem między tymi dwoma punktami. Litera U jest zwykle używana do oznaczenia napięcia. Jednostką są wolty (V), w skrócie wolty, reprezentowane przez symbol V jako 1kV=1000V;

Uwaga: Jednostka napięcia kV (k małymi literami, V dużymi literami)

Ilość ładunku przechodzącego przez przekrój poprzeczny w jednostce czasu nazywa się prądem. W wyniku obecności napięcia (różnicy potencjałów) generowane jest pole elektryczne, które powoduje, że ładunki w obwodzie pod wpływem siły pola elektrycznego ulegają kierunkowemu ruchowi, tworząc w ten sposób prąd w obwodzie.

Zwykle oznaczana literą I, jednostką jest A (amper), gdzie A (amper), kA (kiloamper) i mA (miliamper); 1kA=1000A, 1A=1000mA.

Uwaga: W kA i mA, k i m pisane są małymi literami, a A wielkimi literami

Fizycznie wielkość elektryczna reprezentuje ilość ładunku przenoszonego przez obiekt. Reprezentujemy ilość energii elektrycznej zużywanej przez sprzęt elektryczny lub użytkowników, zwaną również energią elektryczną lub pracą elektryczną, która jest skumulowaną wartością mocy w określonym przedziale czasu.

Jednostka: kilowatogodzina kW · h, megawatogodzina MW · godz.

Uwaga: Jednostka kWh (k małe litery, W duże, h małe litery), MWh (M duże litery, W duże litery, h małe litery)

Prąd stały

Prąd stały (DC) odnosi się do prądu, który nie podlega okresowym zmianom kierunku i czasu, ale wielkość prądu może nie być stała, co powoduje generowanie kształtu fali. Znany również jako prąd stały. Ogólnie rzecz biorąc, prąd w suchym akumulatorze to prąd stały.

Prąd przemienny

Prąd przemienny odnosi się do rodzaju prądu, który z biegiem czasu ulega okresowym zmianom w wielkości i kierunku. W procesach wytwarzania, transformacji, dystrybucji i marketingu energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym większość energii elektrycznej to prąd przemienny.